آرنج تنیس بازان یا تنیس البو چیست + روش درمان

هر کسی نه فقط ورزشکاران ممکن است به آرنج تنیس بازان یا تنیس البو (اپیکوندیلیت جانبی) مبتلا شود. حرکات مکرر بازو باعث ضعیف‌شدن عضلات بازو و پاره شدن تاندون‌هایی می‌شود که ماهیچه را به استخوان متصل می‌کنند. آرنج تنیس بازان می‌تواند باعث ایجاد درد در هنگام خم‌شدن یا صاف‌کردن بازوها یا گرفتن و بلندکردن وسایل شود؛ اما اکثر افراد بدون جراحی تسکین می‌یابند.

آرنج تنیس البو چیست؟

آرنج تنیس بازان یک آسیب ناشی از استفاده‌ی بیش از حد است و زمانی رخ می‌دهد که تاندون‌ها (بافت‌هایی که ماهیچه‌ها را به استخوان‌ها متصل می‌کنند) بیش از حد بارگذاری می‌شوند و منجر به التهاب، انحطاط و پارگی احتمالی می‌شود.

معمولا روی تنیسورهایی تاثیر می‌گذارد که راکت‌های خود را خیلی محکم می‌گیرند؛ اما هر کسی ممکن است به این وضعیت دردناک مبتلا شود که از نظر پزشکی به‌عنوان اپی کندیلیت جانبی (lateral epicondylitis) شناخته می‌شود.

با مراجعه به لینک زیر می‌توانید انواع آسیب‌های رایج دیگری که ممکن است تنیسورها با آن‌ها مواجه شوند را بیشتر بشناسید:

آسیب‌های رایج تنیس

آرنج تنیس البو چقدر رایج است؟

بین 1 تا 3 درصد بازیکنان ایرانی به آرنج تنیس بازان مبتلا می‌شوند. این بیماری در افراد 30 تا 50 ساله شایع است و همه جنسیت‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

چه کسی ممکن است به آرنج تنیس بازان مبتلا شود؟

هر کسی که به طور منظم فعالیت‌های تکراری را انجام می‌دهد که به‌شدت از ساعد، مچ دست یا دست خود استفاده می‌کند، می‌تواند به آرنج تنیس بازان مبتلا شود. آرنج تنیس بازان می‌تواند بر فعالیت‌های تفریحی و حرفه‌ای مانند موارد زیر تاثیر بگذارد:

·      بازیکنان بیسبال و سافت بال.

·      بولرها (بولینگ بازها)

·      شمشیربازان

·      گلف بازان

·      بازیکنان تنیس، اسکواش، پیکل بال (pickleball) و راکت‌بال.

افرادی که در مشاغل خاصی کار می‌کنند نیز بیشتر مستعد ابتلا به تنیس البو هستند، مانند:

·      کارگران خط مونتاژ و مکانیک خودرو

·      قصاب‌ها و سرآشپزها

·      نجار، نظافتچی، نقاش و لوله‌کش

·      دندان‌پزشکان

·      باغبان و منظره سازان

·      مانیکوریست‌ها

·      نوازندگان

آیا آرنج تنیس البو یک بازو یا هر دو بازو را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟

آرنج تنیس بازان معمولا روی بازوی غالب شما تاثیر می‌گذارد. اما بسته به نوع فعالیت‌های تکراری، ممکن است آرنج تنیس بازان در هر دو بازو ایجاد شود.

تفاوت بین آرنج تنیس بازان و آرنج گلف باز چیست؟

آرنج تنیس بازان وضعیت تاندون اپی کندیل جانبی (خارجی) یا قسمت خارجی آرنج است. آرنج گلف باز وضعیت تاندون داخلی (داخلی) اپیکوندیل یا قسمت داخلی آرنج است. اصطلاح پزشکی برای آرنج گلف بازان اپی کندیلیت داخلی است.

افراد مبتلا به آرنج گلف باز از درد داخلی آرنج رنج می‌برند که به پایین بازو می‌رسد. آن‌ها همچنین می‌توانند بی‌حسی و سوزن سوزن شدن انگشتان را داشته باشند. گلف بازان می‌توانند آرنج تنیس بازان بگیرند، همان‌طور که بازیکنان تنیس ممکن است به آرنج گلف باز مبتلا شوند.

چه چیزی باعث ایجاد آرنج تنیس بازان می‌شود؟

حرکات مکرر بازو می‌تواند باعث خستگی عضلات ساعد شما شود. یک تاندون منفرد این عضله را به برجستگی استخوانی در قسمت بیرونی آرنج شما (اپیکوندیل جانبی) متصل می‌کند. همان‌طور که عضله‌ی شما خسته می‌شود، تاندون بار بیشتری را می‌گیرد.

این اضافه بار می‌تواند باعث التهاب و درد شود که به‌عنوان تاندونیت شناخته می‌شود. با گذشت زمان، این فشار بیش از حد می‌تواند باعث یک بیماری دژنراتیو به نام تاندونوز شود. تاندونیت و تاندونوز با هم می‌توانند منجر به پارگی تاندون شوند.

گاهی اوقات، آسیب ناگهانی بازو یا آرنج باعث ایجاد آرنج تنیس بازان می‌شود. به‌ندرت افراد بدون دلیل شناخته شده به این بیماری مبتلا می‌شوند (آرنج تنیس بازان ایدیوپاتیک).

علائم تنیس البو چیست؟

آرنج تنیس بازان معمولا نتیجه استفاده بیش از حد است. علائم معمولا به‌آرامی ظاهر می‌شوند. درد آن ممکن است در طول هفته‌ها و ماه‌ها بدتر شود. علائم آرنج تنیس بازان عبارتند از:

·      سوزش یا درد در آرنج خارجی که ممکن است به مچ دست شما برسد (این احساسات ممکن است در شب بدتر شوند).

·      درد هنگام چرخاندن یا خم‌کردن بازوی خود (به عنوان مثال، برای چرخاندن دستگیره در یا باز کردن یک شیشه).

·      سفتی یا درد هنگام دراز کردن بازو.

·      مفصل آرنج متورم که برای لمس حساس است.

·      هنگامی که سعی می‌کنید وسایلی مانند راکت، آچار، خودکار یا دست شخصی را در دست بگیرید، گرفتن ضعیف می‌شود.

آرنج تنیس بازان چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک شما یک معاینه‌ی فیزیکی برای بررسی درد، تورم و سفتی مفصل آرنج انجام می‌دهد. پزشک شما همچنین ممکن است در مورد فعالیت‌هایی که می‌توانند باعث درد شوند، سؤال کند. برای تشخیص ممکن است یک یا چند مورد از این آزمایش‌ها را به درخواست پزشک انجام دهید:

·      اشعه ایکس شرایطی مانند آرتریت یا شکستگی استخوان را رد می‌کند.

·      تست‌های تصویربرداری از جمله اولتراسوند، تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) یا اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) آسیب تاندون و عضله را ارزیابی می‌کند.

·      الکترومیوگرافی (EMG) اعصاب فشرده شده را با اندازه‌گیری فعالیت الکتریکی عضله و اعصاب بررسی می‌کند.

عوارض تنیس البو چیست؟

درد ناشی از آرنج تنیس بازان می‌تواند کار یا فعالیت‌های بدنی را سخت کند. این وضعیت همچنین می‌تواند روی دست شما تاثیر بگذارد که می‌تواند گرفتن اشیا را دشوار کند. به‌طورکلی آرنج تنیس بازان مشکلات جدی و طولانی مدت ایجاد نمی‌کند.

آرنج تنیس بازان چگونه درمان می‌شود؟

آرنج تنیس بازان ممکن است به‌خودی‌خود با درمانی ناچیز در صورت وجود، بهبود یابد. بااین‌حال این بهبودی ممکن است تا 18 ماه طول بکشد. تکنیک‌های غیرجراحی اثبات شده‌ای وجود دارد که می‌تواند بهبودی شما را تسریع کند. درمان‌های غیرجراحی و کم‌خطر برای آرنج تنیس بازان عبارتند از:

·      استراحت: ممکن است لازم باشد فعالیت‌های خود را برای چند هفته متوقف کنید یا کاهش دهید و به تاندون‌ها زمان دهید تا بهبود پیدا کنند.

·      داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID):NSAIDs ها از جمله ایبوپروفن (Advil) و ناپروکسن (Aleve)، ممکن است درد و التهاب را کاهش دهند.

·      بریس‌ها (Braces): ممکن است پزشک شما استفاده از یک بریس پشتیبانی متحرک به نام بریس ضد نیروی را توصیه کند. این ابزار تنش تاندون‌ها و عضلات را از بین می‌برد.

·      فیزیوتراپی: تمرینات فیزیوتراپی می‌تواند ماهیچه‌های ساعد و گرفتن شما را تقویت کند. ماساژ، اولتراسوند یا سایر تکنیک‌های تحریک‌کننده عضلات ممکن است به کاهش درد و بهبود عملکرد کمک کند.

·      تزریق استروئید: کورتیکواستروئیدهای تزریقی به طور موقت درد و التهاب مفاصل را تسکین می‌دهند. این تزریق‌ها باید در ناحیه‌ی صحیح قرار داده شوند. به همین دلیل است که بسیاری از ارائه‌دهندگان این تزریق‌ها را تحت هدایت سونوگرافی انجام می‌دهند.

·      درمان با پلاسمای غنی از پلاکت (PRP): پلاکت‌ها قطعات کوچک سلولی در خون شما هستند که به بهبودی کمک می‌کنند. در طی یک تزریق درمانی (PRP)، پزشک شما مقدار کمی خون را برمی‌دارد و پلاکت‌ها را از سایر سلول‌های خونی جدا می‌کند. سپس پلاکت‌های غلیظ را تحت هدایت سونوگرافی، به ناحیه‌ی آسیب‌دیده تزریق می‌کنند.

·      درمان با امواج شوک برون بدنی: امواج صوتی می‌توانند بافت اسکار را بشکنند. پس از آن، جریان خون در ناحیه‌ی آسیب دیده بهبود می‌یابد.

·      تنوتومی با حداقل تهاجمی: پزشک شما ممکن است یک روش کم تهاجمی را برای برداشتن بافت تاندون دژنراتیو از داخل تاندون شما انجام دهد. این روش (به نام TenJet) از یک دستگاه سوزنی با محلول نمکی با فشار بالا برای ایجاد مکش و برداشتن هیدروژن بافت تاندون دژنراتیو استفاده می‌کند. این ممکن است جایگزینی برای یک روش جراحی بزرگ‌تر باشد.

اگر علائم پس از 6 تا 12 ماه از درمان‌های غیر جراحی بهبود نیافتند، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند. جراحی‌هایی مانند دبریدمان باز یا آرتروسکوپی تاندون یا ترمیم تاندون. جراحی معمولا شامل برداشتن تاندون و عضله‌ی آسیب دیده است.

ارائه‌دهنده‌ی شما بافت آسیب‌دیده را با تاندون و ماهیچه‌ی سالم از قسمت‌های مختلف بدن شما جایگزین می‌کند. بهبودی ممکن است چهار تا شش ماه طول بکشد. هنگامی که آرنج تنیس بازان را تجربه کردید، ممکن است لازم باشد از بریس استفاده کنید تا از بازگشت علائم جلوگیری شود.

چگونه می‌توانیم از آرنج تنیس بازان جلوگیری کنیم؟

این مراحل می‌تواند به شما در جلوگیری از آرنج تنیس البو کمک کند:

1.   درد را تحت فشار قرار ندهید. درد روشی است که بدن شما با شما صحبت می‌کند و باید گوش کنید. فشاردادن به درد می‌تواند منجر به آسیب به تاندون و پارگی احتمالی شود.

2.   تجهیزات مناسب را بررسی کنید. به عنوان مثال راکت‌های سفت یا شل ممکن است فشار روی ساعد شما را کاهش دهند.

3.   برای تقویت عضلات ساعد و مچ دست وزنه بردارید.

4.   قبل از شروع کار یا فعالیت، مچ دست و بازوها را دراز کنید.

5.   برای جلوگیری از بدتر شدن علائم از آرنج بند استفاده کنید.

آینده‌ای که در انتظار افرادی که تنیس البو دارند، چیست؟

تقریبا 95 درصد از افراد مبتلا به آرنج تنیس بازان با درمان‌های غیر جراحی بهبود می‌یابند. پس از آن می‌توانند فعالیت‌های خود را از سر بگیرند. ممکن است 6 تا 18 ماه طول بکشد تا علائم از بین بروند.

تعداد کمی از افراد نیاز به جراحی دارند. بین 80 تا 90 درصد افرادی که جراحی آرنج تنیس بازان انجام می‌دهند، طی یک سال علائم آن‌ها بهبود می‌یابد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر موارد زیر را تجربه کردید، باید با پزشک خود تماس بگیرید:

·      مشکل در حرکت بازو، دراز کردن آن یا نگه‌داشتن وسایل.

·      مفاصل قرمز، متورم، یا برآمدگی روی آرنج شما.

·      درد شدیدی که خواب یا فعالیت‌های روزانه را مختل می‌کند.

چه سوالاتی باید از پزشک خود بپرسید؟

ممکن است بخواهید از پزشک خود بپرسید:

·      چرا آرنج تنیس بازان گرفتم؟

·      بهترین درمان برای آرنج تنیس بازان چیست؟

·      برای مدیریت علائم چه تغییراتی باید انجام دهم؟

·      برای جلوگیری از تکرار مشکل چه تغییراتی باید انجام دهم؟

·      آیا باید مراقب علائم عوارض باشم؟

سخن نهایی لوزی درباره‌ی آرنج تنیس بازان

هرکسی که فعالیت یا کاری انجام می‌دهد که به حرکات مکرر بازو نیاز دارد (کشش و خم‌شدن) می‌تواند به آرنج تنیس بازان مبتلا شود. اگر خم‌کردن و راست کردن بازو باعث درد می‌شود یا آرنج بیرونی شما حساس به لمس است، به پزشک مراجعه کنید.

پزشک شما می‌تواند پیشنهاداتی برای کاهش درد و التهاب ارائه دهد. به‌ندرت افراد مبتلا به آرنج تنیس بازان نیاز به جراحی دارند. با درمان مناسب می‌توانید با خیال راحت به کار یا فعالیت‌هایی که از آن لذت می‌برید، بدون درد بازگردید.