شاتل یا توپ بدمینتون یک وسیله پرتابی با قابلیت کشش بالاست که در ورزش بدمینتون استفاده میشود. این توپهای مخروطیشکل معمولا از یک قسمت نیمدایرهای از جنس چوب پنبه و قسمت سبک بالای توپ که از مواد طبیعی و یا مصنوعی تشکیل شدهاند، ساخته میشوند.
توپهای مصنوعی معمولا از جنس پلاستیک سبک ساخته شدهاند؛ اما توپهای طبیعی از 16 عدد پَر غاز یا اردک، که در پایه به یکدیگر متصل شده، تشکیل شدهاند. توپ شاتل مصنوعی و طبیعی هر دو توپهای بسیار خوبی هستند و هرکدام طرفداران خاص خود را دارند؛ اما امری که در هنگام خرید توپ بدمینتون باید به آن توجه ویژهای داشته باشید، سبک بودن آنهاست؛ زیرا توپهای سبک راحتتر در هوا پرواز میکنند.
به توپ بدمینتون چه می گویند؟
نام «شاتل» از کلمهی «Shuttlecock» به ورزش بدمینتون وارد شده است. در زبان انگلیسی به توپ بدمینتون شاتل کوک گفته میشود. کلمهی شاتل (Shuttle) از حرکت رفتوبرگشت توپ در طول بازی گرفته شده است؛ زیرا بسیار شبیه به حرکت شاتل در دستگاههای بافندگی قرن 14 بوده است.
همچنین کلمهی کوک (cock) که به معنی خروس است، برای اولین بار در سال 1570 زمانی که بدمینتون در میان مردم محبوب شد در ادامهی کلمهی شاتل قرار گرفت. دلیل به کار بردن این کلمه شباهت پرهای استفاده شده در این توپ با پر روی بدن مرغ و خروسها است.
نام توپ بدمینتون نیز از همین اسم یعنی «شاتل کوک» گرفته شده است. اما در میان مردم ایران و ورزشکاران فارسی زبان اصطلاح توپ شاتل یا شاتل بیشتر رواج پیدا کرد و تا به امروز نیز استفاده میشود.
نحوه ساخت توپ بدمینتون
در ابتدا توپهای بدمینتون فقط به روش طبیعی و با پر پرندگان ساخته میشدند؛ اما این پرها عموما شکننده بودند و در طول بازی چندین بار نیاز به تعویض داشتند. علاوه بر این، هرکدام از توپهای شاتل کوک برای اینکه بهترین عملکرد خود را داشته باشند باید حداقل 4 ساعت قبل از بازی خیسانده میشدند، طراحان و سازندگان مواد مصنوعی را جایگزین این پرها کردند.
توپ شاتل طبیعی با کیفیت به اندازهی شاتل پلاستیکی مرغوب است؛ اما شاتلهای پلاستیکی از دوام بیشتری برخوردارند. با این حال، اغلب بازیکنان باتجربه و ماهر بازی با توپهای پری طبیعی را ترجیح میدهند و در مسابقات بین المللی و لیگهای بدمینتون نیز از شاتلهای پر مرغوب استفاده میشود. در بین مردم هم توپ بدمینتون پری طرفداران بسیار بیشتری دارد.