شاید برای شما هم جای سوال باشد که چرا نفر اول ایران از فورهند خود استفاده نمی‌کند! نوشاد تنها بازیکنی در تاریخ تنیس روی میز است که تمام میز را فقط به کمک بکهند پوشش می‌دهد و به مقدار خیلی کمی از طریق فورهند امتیاز می‌گیرد. به نظر شما علّت اصلی این اتفاق چه چیزی می‌تواند باشد؟ در این بلاگ قرار است تا پرده از این راز برداریم؛ پس با من همراه باشید.
نوشاد عالمیان یا آقای بکهند!
قبل از پرداختن به راز این اعجوبه‌ی ایرانی، بهتر است کمی راجب نقّاشی نوشاد بر روی میز صحبت کنیم. اگر از من بپرسند لئوناردو داوینچی در دنیای پینگ پنگ چه کسی هست؟ جوابم بی شک، پسری از شهر بابل به نام نوشاد عالمیان است. هنرمند یعنی نوشاد و هنر یعنی به زانو درآوردن غول‌های پینگ پنگ دنیا فقط با بکهند!
بازیکنان بزرگ تنیس روی میز هنگامی که با نوشاد بازی می‌کنند، توپ را به سمت فور هند او می‌فرستند تا از این نقطه ضعف او استفاده کنند؛ اما در کمال تعجب با بکهند قدرتمند یوز ایرانی روبرو می‌شوند. این اسطوره با حرکت پای فوق العاده و توانایی عوض کردن دست، در تمام عرض میز حرکت می‌کند و به کمک هوش بالا، سرویس‌های دیوانه کننده و بک هندهای بی همتای خود توانسته است سال‌ها در میادین بین المللی بدرخشد و پینگ پینگ ایران را سربلند کند.
اکنون به بحث اصلی برمی‌گردیم تا علت علمی عدم استفاده نوشاد از فورهند را دریابیم.
دست چپ نوشاد عالمیان حس ندارد!
نوشاد در مصاحبه‌ی خود گفته بود:
«در چند سال گذشته مشکلی برای دست چپم به وجود آمد که تاکنون آن را بازگو نکرده‌ام. یکی از دلایل افت 4،5 سال گذشته نیز همین موضوع بوده است. این مشکل به ندرت برای کسی پیش می‌آید و مربوط به عصب است و برای من هم پیش آمده است، این بیماری که با نام «سندروم تونل کارپال» شناخته می‌شود. آن هم به خاطر استفاده بیش از حد از دست است. من هم در این سال‌ها به دلیل تمرین زیاد و با توجه به اینکه با دست چپ بازی می‌کردم، برایم به وجود آمد. برای زدن فورهند به دلیل اینکه حس دستم را از دست داده‌ام، مشکل دارم.»
اکنون که متوجه شدیم نوشاد عالمیان بدون حس در دست، پینگ پنگ بازی می‌کند، بیایید کمی بیشتر با بیماری او آشنا شویم.
سندروم تونل کارپال چیست؟
تونل کارپال، ناحیه‌ای در قسمت مچ دست است که تاندونها و اعصاب مختلفی از آن عبور می‌کنند. یکی از عصب‌های عبورکننده از این قسمت، عصب مدین است که کنترل احساس دست را بر عهده دارد. مطابق شکل، این اعصاب و تاندونها در فضای کوچکی قرار گرفتند و توسط رباطی به نام فلکسور رتیناکولوم احاطه شده‌اند.
در سندروم تونل کارپال، فشار در ناحیه‌ی مچ دست زیاد می‌شود، درنتیجه عصب مدین آسیب می‌بیند و حس ناحیه‌ای از دست که در تصویر زیر نشان داده شده، مختل می‌شود.
درواقع این همان قسمتی از دست نوشاد عالمیان است که حس ندارد!
برای درک بهتر این بیماری، ویدیوی زیر را تماشا کنید که در آن توضیحی کامل در مورد سندروم تونل کارپال آمده است:
این بیماری با چه علائمی بروز می‌کند؟
علائم اولیه‌ی آن شامل درد، بی حسی و گزگز شدن است. این درد می‌تواند به بازوی آسیب دیده برسد و با پیشرفت بیشتر، ضعف دست و کاهش هماهنگی حرکات ظریف (مثل پینگ پنگ بازی کردن) را به همراه داشته باشد.
چه افرادی بیشتر در معرض خطر این بیماری هستند؟
به طور کلی افرادی که از مچ خود به مقدار بیشتری استفاده می‌کنند، در معرض این سندروم قرار می‌گیرند؛ مانند تایپیست‌ها، پیانیست‌ها، افرادی که بیماری خودایمنی و بارداری دارند و بازیکنان تنیس و تنیس روی میز.
درمان سندروم تونل کارپال چیست؟
در این قسمت به سه روش معمول در درمان این بیماری اشاره می‌کنیم:
1. تغییر شغل
بهترین راه برای درمان این سندروم، تغییر یا کمتر کردن شغل است؛ چون بیماری بخاطر همان شغل به وجود آمده است.
2. تزریق استروئید
استروئیدها مانند کورتون‌ها با فرایند ضدالتهابی که دارند، به بهبود درد کمک می‌کنند.
3. جراحی
در جراحی، هدف جراح ایجاد فضای بیشتر برای عصب مدین است، به بیان عامیانه‌تر، خانه‌ی این عصب دیگر برای آن کوچک است و جراح با هنر خود قصد بزرگ‌تر کردن این خانه را دارد. در طی این روش، سقف خانه یا همان رباط فلکسور رتینوکولوم بریده می‌شود و فضای بیشتری در تونل کارپال ایجاد می‌شود، درنتیجه فشار بر روی عصب مدین کاهش می‌یابد.
داشتن بیماری هم حریف نابغه ایران نشد!
همانطور که کمی پیش اشاره کردیم، بهترین راه برای درمان و جلوگیری از بدتر شدن این بیماری، ترک شغل است اما نوشاد عالمیان با وجود داشتن سندروم تونل کارپال، قوی‌تر از قبل به مسیر حرفه‌ای خود ادامه داد.
او درمورد نحوه‌ی مدیریت این مشکل گفت:
«شاید اگر این اتفاق برای هر بازیکن دیگری می‌افتاد، باید پینگ پنگ را کنار می‌گذاشت. هرچند بودند کسانی که این کار را کردند و کنار رفتند. خوشبختانه با کمک‌های مربی تیم ملی و پدرم اعتماد به نفس گذشته را کسب کردم و از لحاظ ذهنی خودم را کنترل و تمریناتم را ادامه دادم. خوشبختانه دوباره اعتماد به نفس گذشته را پیدا کرده‌ام و به نوعی با این مشکل یا بیماری کنار آمده‌ام.»
داستان عاشقانه‌ی نوشاد با پینگ پنگ ادامه دارد...
علی‌رغم تمام این محدودیت‌ها، او توانست سبک جدیدی از پینگ پنگ را برای اولین بار به نام خود ثبت کند تا باری دیگر، اسطوره‌بودن خود را به تمام پینگ پنگ بازان جهان نشان دهد. این موضوع اثبات می‌کند که لقب «نابغه‌ی تنیس روی میز ایران» فقط برازنده‌ی بازیکنی به نام نوشاد عالمیان است.
نوشاد عالمیان به ما آموخت که نابغه بودن به معنای این نیست که آدم خاصی باشید یا کار متفاوتی را انجام دهید؛ بلکه یعنی این که با وجود تمام محدودیت‌ها، بتوانید از همه‌ی پتانسیلتان استفاده کنید و بهترین عملکرد خود را ارائه دهید.
